Στις αναλύσεις για τον “αυριανισμό” και το πόσο μπορεί να βλάψει ένας (!) εκδότης τη νοοτροπία ενός λαού, να πούμε ότι οι σπόροι πιάνουν εκεί που υπάρχει γόνιμο έδαφος. Η κιτρινίλα και τα στερεότυπα έρχονται να φυτρώσουν εκεί που κυριαρχεί η απαιδευσιά, η αδιαφάνεια, οι εξαρτήσεις, τα ‘εργάκια’, οι κλειστοί θεσμοί, ο αποκλεισμός ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού από βασικά δημοκρατικά αγαθά για 30 χρόνια.
Όπως και να το κάνουμε, δεν βγήκαν οι Έλληνες της δεκαετίας του ’40 και του ’50 όλοι από πανεπιστήμια και αστικές οικογένειες. Δεν διάβαζαν Παπαρρηγόπουλο, Ψαθά, Κανελλόπουλο και Πηνελόπη Δέλτα. Η πεζοδρομιακή/καφενειακή πολιτική διάλεκτος της Αυριανής εξέφρασε αυτό που στα μπουρζουά σαλόνια της Ά Αθηνών, οι κυρίες της ΝΔ θα αποκαλούσαν πανω στο τσάι τους “λουμπεναριό”. Ακριβώς. Η μισή χώρα ήταν όντως φτωχή και δύσμοιρη. Αποτέλεσε τη μεσαία τάξη με τους ελλειμματικούς θεσμούς της μεταπολίτευσης, με κύριο ενσωματωτή το ΠΑΣΟΚ, σε όλες του τις θητείες και περιόδους – πλην της μνημονιακής φυσικά.
Επισης, το άστρο της Αυριανής έφεξε για μια περίπου δεκαετία. Η επιρροή της μειώθηκε αισθητά ήδη από τις αρχές των 90s, ενώ διοχετεύθηκε σε κανάλια μικρής τηλεθέασης. Το Βημα, η Ελευθεροτυπία, το Έθνος, τα Νέα, ακόμη και η Εξόρμηση είχαν εξορίσει την Αυριανή στο περιθώριο της ιδιαίτερης χυδαιολογίας της.
Η σχέση της με το ΠΑΣΟΚ, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν κάποιοι, δεν ήταν ούτε γραμμική ούτε αγαστή. Ανδρέας και Σημίτης λοιδορήθηκαν πολλάκις, ενώ στηρίχθηκε φανερά η κυβέρνηση του Καταλληλότερου της καρδιάς κάθε νεοδημοκρατη και αφανούς συγκυβερνήτη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Κώστα Καραμανλή. Ψάξτε να βρείτε τα εξώφυλλα.
Τρίτον, η σχολή Κουρή βρήκε εξαιρετικούς μιμητές στο δεξιό “αστικό”Τύπο. Ο Ελεύθερος Τύπος και η Απογευματινή δεν τσιγγουνεύτηκαν καθόλου σε εξώφυλλα χυδαιότητας για τον Παπανδρέου, άλλοτε για την προσωπική του ζωή, άλλοτε για την υγεία του, για τη σχέση του με την τρομοκρατία (!) άλλοτε για το περιεχόμενο υποκλοπών για τα διάφορα σκάνδαλα κλπ. Δημιούργησαν εξάλλου επιγόνους που παραβιάζουν τον ποινικό κώδικα, χωρίς η δικαιοσύνη και το ΕΣΡ να ασχολούνται.
Επειδή λίγο-πολυ τα δρώμενα στον ελληνικό Τύπο δεν είναι κανένα επτασφράγιστο μυστικό, θα είχε μεγαλύτερη σημασία, να μιλήσουν και κάποιοι για τα ήθη, τα έργα και τις ημέρες του Κουρή ως επιχειρηματία και συνεργάτη. Ο ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η εργασιακή εκμετάλλευση αρκετών εργαζομενων στα ΜΜΕ ,δεν είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει μόνο τον Άγιο Πέτρο ή τους βιογράφους, μιας και είναι πια κανόνας.
Όμως ανάμεσα στα τόσα αρνητικά, έκανε και κάτι καλό. Αποκάλυψε το ‘τρελοχαρτο’, με το οποίο ο Λάκης Λαζόπουλος είχε γλιτώσει τη στρατιωτική του θητεία, αναγκάζοντάς τον να φορέσει το χακί στα γεράματα. Κάποτε υπήρχε και τσίπα, ακόμη και όταν η αποκάλυψη ερχόταν από την Αυριανή.
