Ποια Ευρώπη θέλουμε; Μια Ευρώπη δημοκρατική, προοδευτική και ανθρωπιστική ή μια Ευρώπη λαϊκιστική, συντηρητική και απάνθρωπη; Ποιες είναι οι πολιτικές δυνάμεις, από τις οποίες περιμένουμε να αντλήσουμε ελπίδα; Οι δυνάμεις που μάχονται καθημερινά για το κοινό συμφέρον των εκατομμυρίων πολιτών της ΕΕ ή αυτές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εκατομμυριούχων;
Η απάντηση είναι διαυγής και εύκολη για κάθε απλό πολίτη, που οι καθημερινές του αγωνίες δεν αφορούν το που θα επενδύσει το κεφάλαιό του ή αν τον συμφέρει περισσότερο το επιτόκιο μιας ελβετικής από μιας γερμανικής τράπεζας. Για όσους μοχθούν καθημερινά, για να βιοποριστούν και να χτίσουν ένα μέλλον με περισσότερη αξιοπρέπεια, η λύση μπορεί να έρθει μονάχα από τους Ευρωπαίους Σοσιαλδημοκράτες (S&D) και το Κίνημα Αλλαγής.
Από τις πρώτες μέρες, που η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση χτύπησε την πόρτα της Ευρώπης οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες, πρότειναν και έδωσαν λύσεις με γνώμονα το συμφέρον των πολλών και όχι των λίγων προνομιούχων. Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (ESFM) να είναι προτάσεις του S&D . Μέσα από αυτούς τους δύο μηχανισμούς η χώρας μας εκταμίευσε 203.77 δισ. ευρώ, με πολύ χαμηλά επιτόκια και μεγάλη ευελιξία ως προς τον χρόνο αποπληρωμής τους . Χάρη σε αυτήν την πρόταση η Ελλάδα κατάφερε να χρηματοδοτήσει την αποπληρωμή των δανείων της, δίχως να εξαρτηθεί αποκλειστικά από το ΔΝΤ και να απολέσει την εθνική της κυριαρχία από τους Αμερικανούς , με τους οποίους σήμερα ο κ. Τσίπρας έγινε “κολλητός”.
Ταυτόχρονα, το Κίνημα Αλλαγής μαζί με το S&D και το PES, προβληματιζόμαστε και σχεδιάζουμε ένα μέλλον βασισμένο στην βιώσιμη ευημερία και το συμφέρον του εργαζόμενου. Στοχεύουμε στην μείωση των μισθολογικών διαφορών μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών και κάθε λογής golden boys των ευρωπαϊκών πολυεθνικών, υιοθετώντας έναν νόμο περί αναλογικότητας στην διαφορά μεταξύ του πιο υψηλόμισθου με τον πιο χαμηλόμισθο εργαζόμενο σε μια επιχείρηση . Έτσι, θα πάψουν τα μεγαλοστελέχη να αντιμετωπίζουν τους υφιστάμενούς τους, ως εργαζόμενους β’ κατηγορίας και οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα χάσουν πολύτιμους -συχνά- συμμάχους στην εφαρμογή των αντεργατικών τους αποφάσεων.
Ακόμα διεκδικούμε την παροχή δωρεάν εκπαίδευσης σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη για την απόκτηση γνώσεων χειρισμού των νέων τεχνολογιών , ενώ ακολουθώντας το παράδειγμα της Αυστρίας -του 2008- επιδιώκουμε ένα πρόγραμμα εγγυημένης εργασίας για κάθε απόφοιτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, για κάθε νέο που μετά το το τέλος των σπουδών του δεν έχει καταφέρει να βρει εργασία, θα του προσφέρεται θέση πρακτικής στον δημόσιο τομέα, ώστε να αποκτήσει εργασιακή εμπειρία και γνώσεις . Για να έχουν όμως όλα τα παραπάνω νόημα πρέπει να προσφέρουμε και ίσες ευκαιρίες. Συνεπώς, η ενδυνάμωση της θέσης των ευπαθών κοινωνικών ομάδων στην ΕΕ αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο κάθε πολιτικής, που προτείνουμε.
Μια Ενωμένη Ευρώπη, που θα λειτουργεί για τους πολίτες της και όχι τους ολιγάρχες δεν είναι ένα άπιαστο όνειρο. Μέσω των ευρωεκλογών μας δίνεται η δυνατότητα να την διαμορφώσουμε, όπως μας αξίζει. Και η αλήθεια είναι ότι αξίζουμε πολλά περισσότερα από αυτά, που μας έχει δώσει μέχρι σήμερα το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP), που στηρίζει ο κ. Μητσοτάκης. Ας μην πάει άλλη μια πενταετία χαμένη στην Ευρώπη. Είναι στο χέρι μας να φέρουμε την ανατροπή, ψηφίζοντας σε αυτές τις ευρωεκλογές Κίνημα Αλλαγής και στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο το έργο των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών.
*Το άρθρο μου φιλοξενήθηκε στο eretikos.gr και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.