Είναι σημαντικό να νιώθεις ότι αγωνίζεσαι για το σωστό και το δίκαιο. Να μην κοιτάς πίσω σου για σκιες ή να απολογείσαι για λάθη άλλων. Οι διεκδικήσεις σου να αφορούν και άλλους, όχι μονο τους φίλους σου. Πολλές φορές όμως, ως πολίτες, όταν είμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα δύσκολα, δεν θέλουμε να τα απαντήσουμε και το μυαλό μας απαντά αυτά που θεωρεί πιο βολικά.
Ο καθένας μας ακολουθεί τη συνείδησή του για το αν θα εμπιστευθεί έναν συνάνθρωπο ή έναν πολιτικό, αν θα του δώσει τη δυνατότητα να ακουστεί και να σταθεί ενώπιόν του. Και του τη δίνει μόνο αν νιώσει ότι ταυτίζεται με αυτόν και αυτός μπορει να τον εκπροσωπήσει. Για όλα αυτά, είναι αφελές να θεωρούμε ότι φταίει η κοινωνία που δεν εκλέγει τους άριστους, τους έμπειρους ή τους δικαιωμένους. Εκλέγει αυτούς που αισθάνεται ότι είναι αυτοί που λένε ότι είναι, άρα είναι κομμάτι τους.
Να γιατί θέλουμε νέα εργαλεία, νέους ανθρώπους και μια νέα γλώσσα στον προοδευτικό χώρο. Να γιατί ο Τσίπρας έχει πιάσει το νόημα, άσχετα με το πως θα το διαχειριστεί στην πράξη. Δεν αρκούν μόνο οι προγραμματικές θέσεις, το ταλέντο ή η εμπειρία, αλλά και το συναίσθημα, το βίωμα και το να κερδίζεις με το σπαθί σου το δικαίωμα να κρίνεσαι και να αξιολογείσαι από τους συμπολίτες σου. Οι εκλογές αυτές απλά μου επιβεβαίωσαν ότι καμία μάχη δεν είναι χαμένη και ότι υπάρχουν άπειρα αυτιά να ακούσουν & να δώσουν ευκαιρίες. Πολλά ευχαριστώ σε όσους στήριξαν θορυβωδώς, αθόρυβα ή κριτικά. Η προσπάθεια συνεχίζεται.
