Επειδή πολύ το μοιρολογήσαμε, στην πολιτική και στις σχέσεις είτε αποδέχεσαι την πραγματικότητα είτε γίνεσαι ΚΚΕ.
Σε γενικές γραμμές, καταγράφηκε στις κάλπες η κρατική αποτυχία/ανεπάρκεια του δικομματισμού, καθώς ήδη από το 2007 το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα μεγάλωνε. Απλώς δεν περιμέναμε ότι θα έσκαγε με τόσο πάταγο.
Η τιμωρητική ψήφος διοχετεύτηκε σε “αντισυστημικούς” παίχτες. Το πολιτικό παιχνίδι ειναι ανοιχτό και δυναμικό, οι μετατοπίσεις θα συνεχιστούν και τα μνημόσυνα για τα δυο μεγάλα κόμματα είναι ανώφελα. Επιτέλους, η Αριστερά καλείται να κριθεί στο “δια ταύτα”. Επώδυνη ενδεχομένως, αποκαλυπτική δε η διαδικασία προς την εθνική αυτογνωσία. Κοιτάζουμε μπροστά.