Κάθε φορά που ακούς τον Καμίνη και έχεις έναν βαθμό κοινωνικής συναίσθησης, δε μπορείς να μην υποκλίνεσαι στη νέα πολιτική που εκφράζει. Μακριά από τις παράτες και τους ‘δεκάρικους’, τα “θα”, τις πολώσεις, τα ξεπερασμένα χαρακώματα του μαυρόασπρου δημόσιου λόγου, η ξεδοντιασμένη από την ύφεση Αθήνα, χρειάζεται ένα μετριοπαθή πολιτικό, που υπερασπίζεται έμπρακτα τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, συμμαζεύει τα οικονομικά, μάχεται αποτελεσματικά τη διαφθορά και συγκρατεί την ανθρωπιστική κρίση με όσα μέσα διαθέτει.
Για δεκάδες λόγους που θα αναλυθούν μέχρι τις εκλογές, οι δήμοι θα βρεθούν σύντομα στη δεινή θέση του κεντρικού κράτους και οι μαυρογιαλούρικες υποσχέσεις θα ακούγονται ως ανέκδοτα μέσα στο 2014. Για αυτό, χρειάζονται άνθρωποι και πολιτικοί σαν τον Καμίνη να αποφορτίζουν και να συνθέτουν, και όχι lifestyle γόνοι που ετοιμάζονται να κάνουν το πολιτικό “αγροτικό” τους στο δήμο της Αθήνας.
