“Τι πιστεύουν τα πολιτικά κόμματα για την Generation Z;”. Αυτό είναι το αντικείμενο ενός ενδιαφέροντος debate που οργάνωσε το Vice Greece με εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων, σε μια προσπάθεια να καταγραφούν οι απόψεις τους για τη γενιά των 17-24 ετών, που αποτελούν το 10% τους εκλογικού σώματος.
- Τι άποψη πιστεύετε ότι έχει η Gen Z για την πολιτική;
Μιλάμε για μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στην κρίση, στους τίτλους τέλους των καλών χρόνων της Μεταπολίτευσης. Είναι πιο ρεαλιστές, γνωρίζουν ότι καλούνται να παλέψουν για περισσότερα, ο δρόμος δεν θα είναι στρωμένος με χαρτζιλίκια ή αιώνια φοίτηση στο πανεπιστήμιο, όπως πχ συνέβαινε στη δική μου φουρνιά, τη Gen X/Υ. Η αντίληψή της για την πολιτική είναι πιο σύνθετη. Αν τους ρωτήσουμε για τα κόμματα ή το πολιτικό σύστημα, είναι πιο πιθανό να εισπράξουμε δυσπιστία, αμφισβήτηση ή τρολάρισμα τύπου Luben. Θεωρούν τα κόμματα, τη Βουλή και την Κυβέρνηση κλειστά συστήματα για λίγους, που κοιτούν το συμφέρον τους ή είναι γεμάτα με «γόνους» και αδιαφορούν για τα προβλήματα των πολλών. Θεωρώ ότι η κωλοτούμπα του Τσίπρα το 2015 έκανε πολλούς να αναθεωρήσουν ή να απογοητευτούν. Επίσης, ένα σεβαστό μέρος επηρεάζεται πολιτικά από τους γονείς του. Από την άλλη, οι νέοι έχουν αιτήματα που είναι πολιτικά μεν, θεματικά δε και πιο συγκεκριμένα. Δεν πιστεύουν ότι πρέπει σώνει και καλά να τα διεκδικήσουν μέσω των κομμάτων, αλλά και άλλων μορφών συλλογικής δράσης. Γι’ αυτό και η πολιτική τους συμπεριφορά είναι ευμετάβλητη και κινείται με μεγαλύτερη άνεση στον άξονα Αριστερά-Δεξιά.
2. Από πλευράς σας τι κάνετε για να την φέρετε πιο κοντά στην ενασχόληση με την πολιτική πραγματικότητα;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι ένα εύκολο έργο. Είμαστε ένα κόμμα που κατέληξε να απευθύνεται κυρίως στις μεγαλύτερες ηλικίες, που θυμούνται τα ένδοξα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Όμως λίγο ο ψηφιακός χαβαλές για το ΠΑΣΟΚ, λίγο η συνειδητοποίηση ότι τότε ζούσαμε όλοι καλύτερα, λίγο ότι έχει πολλά χρόνια να κυβερνήσει, το brand αποκτά μια νέα δυναμική, που είναι φυσικά και στο δικό μας χέρι να μεταφραστεί σε όχημα πολιτικής διεκδίκησης. Η λογική «με το ΠΑΣΟΚ ήταν καλύτερα» -που σίγουρα είναι γεμάτη υπερβολές- μπορεί να γίνει «με το Κίνημα Αλλαγής και το ΠΑΣΟΚ μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα». Αυτό σημαίνει φρέσκος πολιτικός λόγος, καλύτερη και πιο συνεπής ψηφιακή παρουσία – που το κάνουμε συστηματικά πλέον, πολιτικά αιτήματα με μεγαλύτερη διαγενεακή δικαιοσύνη, νέα πρόσωπα, ανοιχτό και φιλόξενο κόμμα στη λογική του δικτύου και όχι της παραδοσιακής κάθετης κομματικής οργάνωσης.
Όλες μας οι θέσεις και προτάσεις μιλούν για ένα κοινωνικό κράτος που είναι δίπλα σε όσους δεν έχουν και δεν κληρονόμησαν, ώστε να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με αυτούς που τα βρήκαν έτοιμα ή δεν χρειάστηκαν να κοπιάσουν. Είμαστε πχ, οι μόνοι που έχουμε πρόταση για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ώστε να παραμείνει δημόσιο και ανοιχτό σε κάθε πολίτη ή οι πρώτοι που καταθέσαμε προτάσεις για να στηριχθούν οι εποχιακοί εργαζόμενοι στον τουρισμό, που συνήθως είναι νεότεροι και ζουν με επισφάλεια. Αυτή είναι η ιδεολογική μας σφραγίδα, διαχρονική και πάντα επίκαιρη: η κοινωνική δικαιοσύνη.
Όπως σας είπα, όμως, αυτή η προσπάθεια δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και έχει τις δυσκολίες της. Τις προάλλες, πχ, αναρτήσαμε ένα meme του Μπέρνι Σάντερς δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου από το account του ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας το παγκόσμιο trend. Παρότι στα δυναμικά κοινά και τους νεότερους πέρασε ως αυτοσαρκασμός και έξυπνο χιούμορ, αρκετά μέλη του κόμματος ένιωσαν θιγμένα και αντέδρασαν. Το κατανοώ και το σέβομαι, αλλά πρέπει πολιτικά και επικοινωνιακά να αλλάξουμε πίστα για να μην γίνουμε μουσείο ή αιώνιοι όμηροι της πολιτικής ορθότητας.
3. Ποια θεωρείτε ότι είναι τα τρία βασικά πολιτικά ζητήματα για τα οποία αγωνιά αυτή η γενιά;
Σε αυτήν την ηλικία τα αιτήματα δεν πολυ-αλλάζουν. Καλές σπουδές, αξιοπρεπής εργασία, ποιότητα ζωής, χρόνος να κυνηγάς τα ονειρά σου και τα ταλέντα σου. Να μπορείς να ζεις καλύτερα από τους γονείς σου. Το χειρότερο είναι να βυθιστείς σε έναν μικρόκοσμο που θα κοιτάς την πάρτη σου, να ψάχνεις τρόπους πως θα βγάλεις τη μέρα, να σου φταίνε οι άλλοι και να περιμένεις να αλλάξει ο κόσμος από μια οθόνη. Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι να θεωρήσουμε τη δημοκρατία δεδομένη και να ζήσουμε σε αυταρχικές κοινωνίες με φόβο και βία. Πιστεύω ότι αυτό φοβούνται και οι νεότεροι, γι’ αυτό και δείχνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα δικαιωμάτων.
4. Στα όργανά σας υπάρχουν άτομα αυτής της γενιάς; Και αν ναι, κατά πόσο λαμβάνουν αποφάσεις για τις θέσεις του κόμματος;
Το κόμμα έχει ανανεωθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Εκτός του ότι έχουμε έναν 29χρονο Γραμματέα και στις προηγούμενες εκλογές τα ψηφοδέλτιά μας ήταν γεμάτα μιλενιαλς, πρόσφατα δημιουργήσαμε Δίκτυο Νεολαίας, σε μια λογική να φέρουμε κοντά περισσότερους νέους χωρίς αναγκαστικά την ταμπέλα της παραδοσιακής κομματικής νεολαίας. Σε νομαρχιακές και δημοτικές οργανώσεις, αλλά και στους τομείς πολιτικής θα δείτε γραμματείς γύρω στα 30-35 να ηγούνται. Σε πιο επιτελικές θέσεις, όπως του εκπροσώπου Τύπου και της αναπληρώτριάς του, του γραμματέα Επικοινωνίας – καλή ώρα, του διευθυντή της κοινοβουλευτικής μας ομάδας, του εκπροσώπου κοινοβουλευτικού έργου και του γραμματέα Οργανωτικού, ο μέσος όρος ηλικίας είναι γύρω στα 40. Φυσικά, πάντα υπάρχει χώρος για περισσότερους.
Διαβάστε το debate εδώ