Ο Παναγιώτης Βλάχος είναι υποψήφιος με το Κίνημα Αλλαγής στο Βόρειο Τομέα της Β Αθηνών. Με σπουδές στο εξωτερικό και την Ελλάδα, έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα της στρατηγικής πολιτικής επικοινωνίας, έχει πρωτοστατήσει στην δημιουργία πρωτοβουλιών και εγχειρημάτων με πλούσια δράση στην κοινωνία των πολιτών, όπως το Vouliwatch. Παράλληλα αρθρογραφεί συστηματικά υπέρ της ανοιχτής κοινωνίας και των προοδευτικών πολιτικών.
Στο OffLine Post μας εξηγεί πως αν η Ελλάδα δεν κάνει τα αναγκαία βήματα προς την τεχνολογική και ψηφιακή αλλαγή στο δημόσιο θα καταλήξουμε μια “τεχνολογική έρημος” με πολλαπλές επιπτώσεις στις επιχειρήσεις και στην ανταγωνιστικότητα. Για εκείνον είναι ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό και όχι αμιγώς τεχνοκρατικό. Οι αντιλήψεις που οφείλουν να σπάσουν, είναι εκείνες που θεωρούν το κράτος ως αγαθό και όχι ανοιχτό προς τον πολίτη, όπως μας λέει, αντιλήψεις ιδιοκτησιακές που ενυπάρχουν στην κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στην επέλαση της δεξιάς που εκείνος φέρνει.
- Τι σηματοδοτεί για την πολιτική σας πορεία η υποψηφιότητα με το Κίνημα Αλλαγής και γιατί επιλέξατε τον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών;
Αποφάσισα να ενώσω τις δυνάμεις μου με όσους θέλουν μια δίκαιη αλλαγή που σέβεται τις θυσίες μας, ανοίγει δρόμους για τους νέους και φροντίζει για τους μεγαλύτερους. Φιλοδοξία μου είναι να εκπροσωπήσω τον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών, τον τόπο όπου ζω και δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά εδώ και χρόνια. Στόχος μου είναι να επανασυνδεθούμε με τους απογοητευμένους προοδευτικούς πολίτες, να πείσουμε εκείνους που θεωρούν ότι είναι πια μάταιη η ενασχόληση με τα κοινά. Ανεξάρτητα από την επιλογή τους σε πρόσωπα, θέλω να καλέσω τους πολίτες να στηρίξουν μαζικά το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής στις κάλπες της 7ης Ιουλίου. Η συμμετοχή είναι εκείνη που θα κρίνει το στοίχημα της επανασύνδεσης της δημοκρατικής παράταξης με τα μεσαία και λαϊκά στρώματα, που ιστορικά αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της και σήμερα περνάνε δύσκολα. Μόνο αν πάμε στην κάλπη και διεκδικούμε καθημερινά περισσότερα θα ανατραπεί η επετηρίδα και θα βγει μπροστά η γενιά της κρίσης.
- Έχετε εργασθεί στον ιδιωτικό τομέα, τι δραστικά μέτρα πιστεύετε ότι χρειάζεται αυτήν την στιγμή η οικονομία του ιδιωτικού τομέα ώστε να τονωθεί;
Οι φόροι εξουθένωσαν τις επιχειρήσεις. Την παρατεταμένη ύφεση διαδέχθηκε μια αναιμική ανάπτυξη του τουρισμού, της χρυσής βίζας και του airbnb. Έτσι δεν πάμε μακριά. Και σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει η ΝΔ, η μείωση της φορολογίας, αν και αναγκαία δεν αρκεί από μόνη της, όπως είδαμε και στο παρελθόν. Χρειάζεται μια πιο ολοκληρωμένη στρατηγική που θα επιλύει, εκτός των φορολογικών βαρών, και θέματα όπως το κόστος εργασίας, με τις υψηλές εισφορές, το κόστος κεφαλαίου, λόγω της αδυναμίας των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις, το κόστος ενέργειας, αλλά και την αλληλεπίδραση του κράτους με τον ιδιωτικό τομέα. Ας μην ξεχνάμε τη νέα και νεανική επιχειρηματικότητα, που είναι σημαντική δεξαμενή ταλέντου και γνώσης. Για παράδειγμα, εμείς προτείνουμε κανένα φόρο και ασφαλιστική εισφορά για τρία χρόνια για τους νέους που ξεκινούν επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητα. Επίσης, ο μισθός για κάθε νέα πρόσληψη σε επιχείρηση να θεωρείται έξοδο και να φορολογείται λιγότερα κατά 30%, ώστε οι επιχειρήσεις να έχουν κίνητρα να προσλάβουν και όχι να απολύουν.
- Πόσο σημαντικό θεωρείτε τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό της κρατικής και δημόσιας διοίκησης, ποιες οι προτάσεις επί αυτού;
Στην εποχή του blockchain και της διαδικτυακής οικονομίας διαμοιρασμού είναι περιττό, νομίζω, να συζητάμε ακόμη πόσο σημαντική είναι η ψηφιακή αλλαγή στο Δημόσιο. Πολύ απλά, εάν δεν προχωρήσουμε μπροστά θα καταλήξουμε να είμαστε μια τεχνολογική έρημος, ενώ οι άμεσοι ανταγωνιστές μας θα μας ξεπεράσουν. Η κρίση δεν αποτελεί εμπόδιο σε αυτήν την προσπάθεια. Η Εσθονία, η Ολλανδία είναι χώρες που σε δύσκολους καιρούς το τόλμησαν και πέτυχαν. Είναι καιρός να αξιοποιήσουμε κάθε υποδομή που έχει ήδη πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος. Να στραφούμε από την ανεπαρκή υλοποίηση “φαραωνικών” έργων που παλιώνουν σε ψηφιακές επενδύσεις στη Δικαιοσύνη, την Παιδεία, την Υγεία. Να έχουμε μια ολοκληρωμένη πολιτική ανοιχτών πληροφοριών και να καταλάβει το κράτος ότι δεν του ανήκει η δημόσια πληροφορία. Για παράδειγμα, εμείς λέμε κανένας πολίτης στο γκισέ. Τα έγγραφα πρέπει να διακινούνται χωρίς τους ανθρώπους. Κάθε ηλεκτρονική υπηρεσία του δημοσίου τομέα θα πρέπει να υλοποιείται υποχρεωτικά και μέσω ΚΕΠ, με χρήση κεντρικών ηλεκτρονικών μητρώων, για τα οποία θα συνεργάζονται όλα τα υπουργεία και οι φορείς του Δημοσίου.
- Μιλήστε μας για την πρωτοβουλία Vouliwatch, για τους σκοπούς και το έργο του, ως εγχείρημα είναι ακόμα ενεργό;
Είναι μια πρωτοβουλία-απάντηση. Από τη μία σε όσους θεωρούσαν ότι πρέπει να “καεί το μπ.. η Βουλή” αλλά και σε όσους θέλουν ένα Κοινοβούλιο ξεπερασμένο, κλειστό, που δεν λογοδοτεί. Το 2014 λοιπόν ιδρύσαμε το Vouliwatch ως ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία ανοιχτής διακυβέρνησης, ενίσχυσης της διαφάνειας και της λογοδοσίας και προώθησης της δημοκρατικής συμμετοχής με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας. Έκτοτε έχουμε βραβευθεί από διεθνείς οργανισμούς, έχουμε συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα, αλλά η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας είναι ότι είμαστε στην πρώτη γραμμή της νέας εποχής.
Μέσω του Vouliwatch οι πολίτες μπορούν να παρακολουθούν και να αξιολογούν το κοινοβουλευτικό έργο, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να απευθύνουν δημοσίως ερωτήσεις στις/στους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές κι εκείνες/οι με τη σειρά τους να απαντούν και να προβάλλουν το έργο τους. Εφαρμόζουμε δηλαδή αυτά που θα έπρεπε η ίδια η Βουλή να κάνει για τον εαυτό της και το κύρος της. Να “ανοίξει” προς το λαό.
- Ποιες μορφές οφείλει και μπορεί να λάβει η «ανοιχτή διακυβέρνηση» στους τομείς της διοίκησης και των αποφάσεων στις μέρες μας; Πώς θα κινηθεί το κόμμα σας προς αυτήν την κατεύθυνση;
Opengov, Διαύγεια, Δημόσια Διαβούλευση, πρόσβαση όλων στους νόμους του Εθνικού Τυπογραφείου, είναι μερικά από τα παραδείγματα για το πως μπορούμε να προωθήσουμε την αξιολόγηση, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία. Και όλα είναι έργα του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια προσπάθεια που εξελίσσεται μαζί με την τεχνολογική πρόοδο και πάει χέρι-χέρι με το δικαίωμα κάθε πολίτη να γνωρίζει και να έχει πρόσβαση στη δημόσια πληροφορία. Να σας πω πχ, ένα παράδειγμα. Ξέρατε ότι απαγορεύεται να βιντεοσκοπήσετε μέσα σε έναν αρχαιολογικό χώρο ή να οργανώσετε μια ψηφιακή ξενάγηση; Γιατί; Γιατί το κράτος αντιλαμβάνεται το αγαθό ως κρατικό, όχι ως δημόσιο και ανοιχτό, με συνέπεια να είναι εκτός εποχής και αναντίστοιχο με την ψηφιακή καθημερινότητα ενός πολίτη που “ζει”, εργάζεται, συναλλάσσεται και διασκεδάζει αρκετές ώρες τη μέρα μέσω μιας ψηφιακής συσκευής. Να σας δώσω μερικά ακόμη παραδείγματα για το τι πιστεύουμε; Στην Υγεία θα μπορούμε να έχουμε ηλεκτρονικά ραντεβού για τα εξωτερικά ιατρεία, με παράλληλη ενημέρωση μέσω διεπαφής στο κινητό μας για τη σειρά προτεραιότητάς μας, όπως γίνεται στις τράπεζες. Στα δικαστήρια θα υπάρχει δημοσιοποίηση των στοιχείων λειτουργίας και απονομής της Δικαιοσύνης στατιστικά, ενώ όλα τα έγγραφα θα διακινούνται ηλεκτρονικά. Όλες αυτές οι αλλαγές ρίχνουν τα τείχη, προωθούν τη συμμετοχή, τη λογοδοσία και την αξιολόγηση. Δεν πρέπει να τις φοβόμαστε, αλλά να τις αξιοποιούμε για να ζούμε καλύτερα και να γνωρίζουμε που πάνε τα χρήματά μας.
- Διανύοντας τον μήνα της «Υπηρηφάνειας»-Pride month, θα ήθελα να μου πείτε τις απόψεις σας σχετικά με το νομοσχέδιο για την Ταυτότητα Φύλου. Οφείλει να συμπεριληφθεί σε αυτό και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια;
Όπου υπάρχει διάκριση, ανισότητα, κακομεταχείριση, είμαστε απέναντι. Η Φώφη Γεννηματά ήταν η μόνη πολιτική αρχηγός που βρέθηκε στο Pride, ενώ η παράταξη μας υπερψήφισε όλα τα νομοσχέδια δικαιωμάτων που κατατέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα με τις δικές μας ψήφους διαμορφώθηκαν οι απαραίτητες πλειοψηφίες. Όσον αφορά την τεκνοθεσία – ένα ζήτημα ιδιαίτερα ευαίσθητο, όχι μόνο για τα ομόφυλα ζευγάρια – πιστεύω πως χρειάζεται να το ξανασυζητήσουμε. Επί της αρχής είμαι υπέρ, αλλά έχω μια σειρά από επιφυλάξεις, όπως και ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Ας μη φοβόμαστε τον διάλογο.
- Θεωρείτε ώριμους τους καιρούς ώστε να περάσει η Ελλάδα στο σύστημα της ηλεκτρονικής καθολικής ψηφοφορίας, για τις μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες; Μπορεί το κράτος να υποστηρίξει μια τέτοια μετάβαση; Ποιοι οι κίνδυνοι που απορρέουν;
Όπως απέδειξε κι η πρόσφατη εμπειρία με τις τετραπλές κάλπες, όπου η καταμέτρηση των ψήφων ολοκληρώθηκε 20(!) μέρες μετά την ψηφοφορία, το σύστημα ηλεκτρονικής καθολικής ψηφοφορίας, που ήδη εφαρμόζεται εδώ και χρόνια σε άλλες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο ή τις ΗΠΑ, αποτελεί άμεση ανάγκη. Από την άλλη όμως, όλη αυτή η ταλαιπωρία συμβαίνει ακριβώς για το ενδεχόμενο που κάποιος θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα. Άρα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Στις εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού στην Κεντροαριστερά το 2017, είχαμε συζητήσει αναλυτικά το ζήτημα και πράγματι, υπάρχουν λύσεις, αρκεί να τολμήσουμε. Θα γλιτώσουμε κόπο, χιλιόμετρα, χρήματα και θα μπορούν να ψηφίζουν όλοι όσοι λόγω υγείας ή αδυναμίας πρόσβασης σήμερα δεν μπορούν.
- Κατά την γνώμη σας, πόσο μεγάλη υπήρξε η ζημιά από την απώλεια ενός μεγάλου και συμπαγούς κεντροαριστερού πόλου μέσα στη βουλή; Μπορεί το ΚΙΝΑΛ να καλύψει αυτό το κενό και αν πως θα κινηθεί στις κοινοβουλευτικές συνεργασίες;
Η Κεντροαριστερά είναι το αντίβαρο στο Νεοφιλελευθερισμό και στη Συντήρηση, το φρένο στην αυθαιρεσία, το “σκαλοπάτι” για να μπορεί ο καθένας να ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Είναι μια δύναμη δημιουργική, που όταν οι μαρξιστές έλεγαν “ας περιμένουμε το σύστημα να πέσει μόνο του”, οι σοσιαλδημοκράτες είπαν “ΟΚ, αντί να περιμένουμε μια ζωή, μήπως να μπούμε μέσα και να εξανθρωπίσουμε τον καπιταλισμό;”. Κάπως έτσι σήμερα έχουμε το 8ωρο, την ψήφο των γυναικών, την κοινωνική ασφάλιση, τη δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Το κενό από την απουσία μιας μεγάλης προοδευτικής δύναμης είναι εμφανές μέσα κι έξω από τη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαιρεί διαρκώς την κοινωνία γιατί έτσι πιστεύει ότι θα ασκεί εξουσία. Έφερε μνημόνιο και άνοιξε το δρόμο για την επέλαση της Δεξιάς ξανά στην εξουσία, παρά τις τεράστιες ευθύνες της. Δεν έχουν ηθικούς φραγμούς και το απέδειξαν. Άρα στις 7 Ιουλίου δεν ψηφίζουμε μόνο για Κυβέρνηση, αλλά και για Αντιπολίτευση. Έχουμε επιλογή να στείλουμε μήνυμα: ψηφίζουμε Κίνημα Αλλαγής και δίνουμε δύναμη σε νέα μυαλά και ανθρώπους να διεκδικήσουν τα αιτήματα της γενιάς της κρίσης.
* Από την συνέντευξή μου στο offline post, την οποία μπορείς να βρεις εδώ.